Η Θεοτόκος

Η εικόνα περιλαμβάνει την προσκύνηση των ποιμένων και το λουτρό του θείου Βρέφους. Έπιγραφή επονομάζει την Παναγία Αγία Μαρία, δηλώνοντας τη θέση της στην Εκκλησία πρίν γίνει δεκτός ο τίτλος της Θεοτόκου, κατά τη σύνοδο της Εφέσου το 431. Η φάτνη σε μορφή Αγίας Τράπεζας με κόγχη στο μέσο θυμίζει το σπήλαιο της Γεννήσεως στην εκκλησία της Βηθλεέμ. Το στοιχείο αυτό βρίσκεται σε ενθύμια προσκυνητών και σε τοιχογραφίες, που έχουν στενή σχέση με τους Αγίους Τόπους.

Η Παναγία αποτελεί παραλλαγή του συνηθισμένου τύπου της Οδηγήτριας. Η συγκρατημένη λύπη της Θεοτόκου, ή δεξιά κλειστή παλάμη της, τα διασταυρούμενα πόδια του

Η Παναγία ένθρονη, με το Θείο Βρέφος στα γόνατα, παρουσιάζεται ανάμεσα σε δύο στρατιωτικούς αγίους, τον νεαρό άγιο Γεώργιο και τον πιο ηλικιωμένο άγιο Θεόδωρο, που μοιάζουν με φύλακες της αυτοκρατορικής φρουράς.